Po kiepskim tygodniu weekend był naprawdę dobry. Mąż zabrał H. na 3 dni na Mazury. Bardzo było mi to potrzebne. Żeby nie urwać jej głowy albo nie spakować i wystawić z tobołkiem za drzwi muszę od niej odpoczywać. Miałam 3 noce, kiedy budziło mnie tylko jedno dziecko. 3 noce kiedy nie musiałam się zastanawiać, czy …
Mój weekend wyglądał tak, że przez pół soboty próbowałam dokończyć coś do pracy z zapaleniem gardła i z zapaleniem spojówek w asyście dwójki dzieci. Noc oczywiście była standardowo nieprzespana. Teraz jestem na 3-dniowym zwolnieniu. Plany były piękne: pochoruję przez 3 dni bez dzieci. Tak naprawdę pochoruję. Będę leżeć w wannie… spać, czytać. Taaaa… Cały poniedziałek …
Późno już, trzeba iść spać. Nie można przecież funkcjonować całkowicie bez snu. Ale z drugiej strony czas dla siebie.. kiedy mam mieć czas dla siebie? Przeczytam tu sobie jeszcze… Może coś zerknę, coś poscrolluję. No dobrze, wystarczy. Kładę się. 30 sekund później pierwsza pobudka A. Wiadomo, można było się spodziewać. Zasnęła znowu. Ja próbuję, ale …
Chwile, kiedy autentycznie się z czegoś cieszy całą sobą i jest podekscytowana. Ostatnio: konie. Chwile, kiedy faktycznie cieszy się z czegoś, co chciała, zamiast wycofywać się. Chwilę, kiedy ni stąd ni zowąd potrafi powiedzieć np. „Dziękuję mamo za lody” Chwile, kiedy skonstruuje nowe zdanie. Chwile, kiedy przytula siostrę i jest w stanie się powstrzymać przed …
Pierwsze miesiące życia H. były koszmarem, którego nie chcę pamiętać – i mój organizm mi to poniekąd ułatwia, bo pamiętam tylko fragmenty. Od jej urodzenia każdy kolejny dzień przynosił złe i jeszcze gorsze wiadomości. Najwyraźniejsze wspomnienie to chyba smutne i szkliste oczy 6 miesięcznej córki, kiedy patrzyła na mnie na OIOMie, ale otumaniona lekami i …
Patrzę na moją śpiącą młodszą córkę i nie mogę uwierzyć, że jest moja. I jest idealna. Jeszcze dwa lata temu byłam prawie pewna, że nie będę mieć drugiego dziecka. Najpierw nie chcieliśmy oboje, bojąc się powtórki z rozrywki i kolejnej traumy. Potem ja dojrzałam do tego, że jednak chcę mieć jeszcze jedną szansę i zobaczyć, …
*lista subiektywna, przedstawiająca wyłącznie mój punkt widzenia. Życie z niepełnosprawnym dzieckiem nie jest łatwe. I wiem, że czasami na pierwszy rzut oka tego nie widać, jeśli jest to „tylko” niepełnosprawność intelektualna. Wiem też, że życie z niepełnosprawnym dzieckiem może być milion razy trudniejsze niż moje. Nie wiem skąd to się bierze, ale za każdym razem …
Jak nie teraz, to kiedy? Nadszedł moment, kiedy poczułam, że muszę mieć coś swojego. Po prostu muszę – cokolwiek – choćby bloga. No dobra, ten moment nadszedł dawno temu, bo domenę mam od 3 lat. Ale prokrastynacja i brak odwagi robią swoje. Nadal zresztą nie mam odwagi tego promować czy jakoś specjalnie upubliczniać, więc będzie …
